Obecna epidemia wysoce zjadliwej grypy ptaków (HPAI) w latach 2022-2024 podkreśla kluczową rolę proaktywnego działania i planowania w celu utrzymania wolnych od chorób obiektów hodowlanych drobiu. HPAI miała druzgocący wpływ na przemysł drobiarski, szczególnie w produkcji indyków komercyjnych. Ponad 14 milionów indyków zostało zlikwidowanych z powodu HPAI, prawie trzykrotnie więcej niż 6 milionów brojlerów, które zostały dotknięte chorobą.
Przemysł mleczarski również odnotował zakażenia wirusem H5N1, który jest nazywany wirusem grypy Bovine Influenza A (BIAV). Ponad 165 bydła w 13 stanach USA uzyskało wynik pozytywny na ten wirus od czasu pierwszego zgłoszenia przypadku w Teksasie w marcu 2024 roku.
Dodatkowo, wirus rozprzestrzenił się także na pracowników w kurnikach, co jeszcze bardziej podkreśla znaczenie wzmocnionych środków bioasekuracji.
W lipcu 2024 roku amerykańskie Centra Kontroli i Prewencji Chorób (CDC) poinformowały, że wentylatory przemysłowe w komercyjnym kurniku mogły przyczynić się do zakażenia pracowników wirusem H5N1, którzy brali udział w depopulacji stada zarażonego tym wirusem. Silne podmuchy od wentylatorów mogły utrudniać utrzymanie odzieży ochronnej (PPE), takich jak kombinezony Tyvek, buty, gogle, rękawice i maski ochronne, co mogło zmniejszyć skuteczność ochrony.
Choć przypadki zakażenia wirusem H5N1 u ludzi wystąpiły w zakładzie zajmującym się hodowlą kur niosek, takie incydenty mogłyby równie łatwo zdarzyć się w zakładzie hodującym brojlery.
Pierwsza bariera w zapobieganiu przenoszeniu chorób
Ponieważ HPAI jest wysoce zakaźna, bioasekuracja stanowi pierwszą linię obrony przed przenoszeniem chorób w komercyjnych gospodarstwach drobiarskich. Skuteczna bioasekuracja pomaga minimalizować straty ekonomiczne poprzez zapobieganie wprowadzeniu i rozprzestrzenianiu się chorób, wyjaśnia Gisele Ravagnani, DVM, kierownik marketingu technicznego w Lanxess na Amerykę Północną.
„Wybuchy chorób mogą mieć poważne konsekwencje ekonomiczne dla przemysłu drobiarskiego. Takie środki, jak kwarantanna, ograniczenie ruchu i protokoły biokontroli, są niezbędne do ochrony stabilności ekonomicznej przemysłu” – dodała.
W związku z bieżącym wybuchem producenci stali się bardziej proaktywni w zakresie bioasekuracji. Niemniej jednak podstawowe zasady bioasekuracji pozostają niezmienne, bez względu na konkretną chorobę. Stała czujność, świadomość, monitorowanie ryzyk oraz regularne szkolenia dla pracowników gospodarstw pozostają fundamentem każdego programu bioasekuracji.
Inne kluczowe aspekty protokołów bioasekuracji obejmują użycie PPE, ścisłą kontrolę dostępu do gospodarstw, monitoring chorób oraz protokoły czyszczenia i dezynfekcji sprzętu, pojazdów i personelu.
Podejścia do dezynfekcji na farmach drobiu
Na farmach drobiu stosuje się dwa główne podejścia do dezynfekcji: dezynfekcję terminalną i dezynfekcję ciągłą.
Dezynfekcja terminalna to szczegółowy proces czyszczenia i dezynfekcji, który przeprowadza się między stadami. Zwykle odbywa się to po usunięciu ptaków z obiektu lub gdy część farmy jest opróżniona. Celem dezynfekcji terminalnej jest usunięcie wszelkich pozostałych patogenów i przygotowanie środowiska na kolejną grupę ptaków.
Z kolei dezynfekcja ciągła to działania podejmowane na bieżąco, mające na celu utrzymanie czystości i wolności od patogenów w kurnikach przez cały cykl produkcyjny. Podczas gdy dezynfekcja terminalna koncentruje się na czyszczeniu między stadem, dezynfekcja ciągła ma na celu zapobieganie gromadzeniu się patogenów i zapewnienie higieny w całym cyklu produkcji.
„Chociaż podstawowe zasady bioasekuracji pozostają niezmienne, wybuchy chorób wzmocniły sposób, w jaki te środki są wdrażane na farmach drobiarskich na całym świecie. Kładzie się teraz większy nacisk na kontrolowanie dostępu, wprowadzanie ścisłych protokołów sanitarno-porządkowych oraz poprawę monitorowania, aby zapobiegać wprowadzeniu i rozprzestrzenianiu się wirusa” – wyjaśniła Ravagnani.
Nowe pomysły na sanitację powietrza
W kwestii bioasekuracji przysłowie „lepiej zapobiegać niż leczyć” ma szczególne znaczenie, ponieważ na HPAI nie ma leku. Dlatego najlepszą obroną dla producentów drobiu jest zapobieganie rozprzestrzenianiu się wirusa. Jednym z możliwych sposobów jest kontrola zanieczyszczonego powietrza, które może być źródłem przenoszenia chorób, takich jak HPAI, do obiektów.
„Jest to jeden z najtrudniejszych sposobów przenoszenia wirusa do powstrzymania” – powiedział Aaron Stephan, Ph.D., dyrektor ds. badań i innowacji w dziale oświetlenia dla zwierząt w ONCE by Signify. „Farmy wymagają dużej wymiany powietrza, więc filtracja lub sterylizacja powietrza zasysanego do budynków nie jest praktycznym rozwiązaniem”.
Przeczytaj pełny artykuł tutaj!
